Szkoła Podstawowa nr 5 z Oddziałami Mistrzostwa Sportowego im. Wlastimila Hofmana w Szklarskiej Porębie

W roku 1896 rozpoczął studia w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie gdzie jego profesorami są: Florian Cynk, Jan Stanisławski oraz Jacek Malczewski. W latach 1899-1901 studiował w Ecole des Baux-Arts w Paryżu pod kierunkiem prof. Jean-Leona Geromea (czyt. Żeroma). Pierwszy raz wystawił swoje prace (dwa obrazy) w Pałacu Sztuki w Krakowie w roku 1902. W 1905 roku Wystawił w Krakowie obraz pt. „Spowiedź”, który staje się obiektem krytyki, by po latach przynieść Mu międzynarodową sławę. W roku 1907 jako pierwszy Polak zostaje mianowany członkiem Winer Secession (Secesji Wiedeńskiej) w Salonie której wystawiał Madonny Krakowskie. W latach 1914-1917 przebywał w Pradze, gdzie poznaje przyszłą żonę Adę z domu Goller –w jej willi na Hrebenkach miał swoją pracownię. W tym okresie poznał poetę Jiri Karaska, którego zachęca do stworzenia galerii malarstwa polskiego –stąd powstaje Galeria Karaska (Kargal), która symbolizuje przyjaźń Polaków i Czechów. W latach 1919-1920 Wlastimil Hofman wraz z Adą przebywali w Paryżu -gdzie zawarli zawiązek małżeński. W 1920 Hofmanowie wrócili do Krakowa, gzie zamieszkali w wybudowanej przez siebie willi przy ul. Spadzistej 16.  W roku 1921 artysta za obraz „Spowiedź” wystawiony w Paryżu (bez jego wiedzy) otrzymuje tytuł „Associe Socjete Nationale des Beaux-Arts”. W roku 1924 malarz otrzymał propozycję profesoratu Akademii Sztuk Pięknych w Pradze –odmawia jej przyjęcia. Wykłada w Akademii Krakowskiej. W roku 1926 otrzymuje tytuł Członka Honorowego Klubu Sportowego Wisła –jest zapalonym kibicem drużyny piłkarskiej Wisła Kraków. W roku 1937 Wlastimil Hofman zostaje odznaczony Krzyżem Oficerskim „Odrodzenia Polski” za zasługi na Polu Sztuki. Wybuch II wojny światowej zmusza Hofmanów do opuszczenia Krakowa i Polski. W latach 1939-1946 udają się na wschód: ZSSR, Turcja, Palestyna –gdzie w roku 1942 wydał tomik poezji „Poprzez ciernie do wolności”. Do Krakowa powrócił w czerwcu 1946 roku, ale już w 1947 roku, za namową Jan Sztaudyngera, wyjeżdża do Szklarskiej Poręby. Zamieszkuje w niewielkim domu przy ulicy Jana Matejki nazywanym od tej pory Wlastimilówką. W roku 1961 w 80-lecie urodzin i 60-lecie twórczości artystycznej odznaczony został Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski –w darze Hofmanowie otrzymują na własność dom w którym zamieszkiwali. Artysta mieszkał i tworzył w Szklarskiej Porębie przez 23 lata -do swojej śmierci. W tym okresie powstały liczne obrazy o tematyce religijnej dla kościołów  w Szklarskiej Porębie oraz niezliczona ilość portretów zarówno mieszkańców miasta jak i przybywających tu masowo turystów. Wlastimil Hofman zmarł w swoim domu 6 marca 1970 roku, dokładnie dwa lata po śmierci ukochanej żony Ady. Ich ciała zostały pochowane we wspólnym grobie na cmentarzu komunalnym w Szklarskiej Porębie.

W dniu 27 kwietnia 1992, w 111 rocznicę urodzin Wlastimila Hofmana, Szkole Podstawowej Nr 5 w Szklarskiej Porębie nadano jego imię. Wyboru patrona dokonali uwcześni uczniowie i pracownicy szkoły, którzy w plebiscycie przeprowadzonym 16 lutego 1990 roku wskazali artystę z trójki zgłoszonych kandydatów. Na 406 oddanych głosów na Wlastimila Hofmana zagłosowało 305 uprawnionych (przeszło 75%).